Back Groothertogdom Litaue Afrikaans دوقية ليتوانيا الكبرى Arabic دوقية ليتوانيا الكبرى ARZ Gran Ducáu de Lituania AST Böyük Litva knyazlığı Azerbaijani بزرق لیتوانی دوکلیغی AZB Бөйөк Литва кенәзлеге Bashkir Lietovuos Dėdliuojė Konėgaikštīstė BAT-SMG Вялікае Княства Літоўскае Byelorussian Вялікае Княства Літоўскае BE-X-OLD
Magnus Ducatus Lituaniae
Locus: 54°41′0″N 25°17′0″E
Caput: Vilna
Gestio
Populus
Sermo publicus: lingua Polonica, lingua Latīna, Lingua Ruthenica antiqua, Old Ukrainian
Moneta: Lithuanian long currency, Grossus, złoty
Commemoratio
Magnus Ducatus Lituaniae[1] (Polonice Wielkie Księstwo Litewskie, Ruthenice: Велїкое кнꙗзство Лїтовское, Руское, Жомойтское і їныхъ,[2] Lituanice Lietuvos Didžioji Kunigaikštystė[3]) fuit civitas sui iuris Europae orientalis, quae a saeculo tertio decimo usque ad annum 1791 duravit. A Lituanis, tribu Balthico condita, saeculo quinto decimo terras hodiernae Rutheniae Albae, Lettoniae, Lituaniae, ac partes Estoniae, Poloniae, Russiae, Ucrainae regnabat.
Incolae Magni ducatús multitudinem linguarum, religionum, culturarum, morum habebant. Saepius Lingua Ruthenica antiqua in vita et in chartis cancellariis erat in usu.
Litterae Latinae, maxime postquam Ducatus cum Regno Poloniae est unitus, assidue inibi colebantur; inter doctos eius sunt Ioannes Lasitius, Solomon Rysinius, Nicolaus Hussovianus, Ioannes Andruszewicz, Michael Korycius et alii. Carmina epica Radivilias Ioannis Radvani et Carolomachia compositae sunt.
- ↑ Magnus Ducatus Lituaniae: L.I. Rudawski, L. Mizlerus, Historiarum Poloniae ab excessu Vladislai IV ad pacem Olivensem usque libri IX (Varsaviae et Lipsiae, 1755); vel Lithuaniae: Simon Grynaeus, Novus orbis regionum ac insularum veteribus incognitarum (Basileae: apud Io. Hervagium, 1532), lib. 2, p. 517, vel Magnus Ducatus Lithuaniae, νide tabulam anni 1778: "Magnus Ducatus Lithuaniae in suos palatinatus et castellanias divisa".
- ↑ Statutum Magni ducatús Lituaniae (1529), Pars 1., Art. 1.: "На первей преречоным прелатом, княжатом, паном, хоруговым, шляхтам и местом преречоных земель Великого князства Литовского, Руского, Жомойтского и иных дали есмо" (videas: Pervyi ili staryi Litovskii statut, in: Vremennik obshchestva istorii i drevnostei Rossiiskih, lib. 18, 1854, p. 2.
- ↑ Sc. Latine Magnus ducatus Lituanorum Russorum Samagitarum aliorumque.