Mors ipsa est elementum commune in cultura et historia, quod vis personificata multis modis excogitata est. Secundum nonnullas mythologias, Messor Torvus mortem victimae tantum adveniens efficit. Homines vicissim in nonnullis fabulis vitam retinere conantur per adventum mortis vitandum, aut per mortem pretiis vel dolis arcendam. Alii ferunt larvam mortis solum esse psychopompum, qui, ultima vincula inter animam et corpus separans, defunctum ad vitam post mortem ducit, tempus et modum mortis non continens. In multis mythologiis, mors mas, sed in aliis femina personificatur (exempli gratia, Marzanna in mythologia Slavica).