Pagus Veliocassinus[1] (Francogallice Vexin) est regio historica(en) in Francia septentrionali, ad dextram Sequanae ripam sita.
Civitas Veliocassorum, tribus Celticae, a Lirizino fluvio seu Risla[2] meridiem versus usque ad Isaram extendebatur, sed saeculo circiter quarto in duos pagos divisa est, Rotomagensem ad septentrionem et Veliocassinum ad meridiem, limite in Andella flumine constituto.[1]
Anno 911, Normanni, foedere inter Rollonem eorum ducem et Carolum III regem Franciae ferito, totam regionem ab Itta flumine usque ad mare obtinuerunt, unde et pagus Veliocassinus bipartitus est. Quae divisio usque ad praesentem diem permansit, parte septentrionali, cum urbe Andeliaco, Francogallice Vexin normand dicta, meridionali autem, cum urbe Pontisara, Vexin français nuncupata.
Scaphella veliocassina, gastropodum fossile Palaeocaenum in pago Veliocassino inventum, nomen a toponymo accepit.[3]