Plutus (Graece Πλοῦτος), est ultima comoedia Aristophanis, cuius textus integer posteris servatus est. Duo scholia[1] et nonnulli grammaticorum loci alterum Plutum fuisse ab Aristophane viginti ante annos doctum testantur, de quo praeter nonnulla verba nihil reliqui est. Titulus ad Plutum, divitiarum deum eundemque fabulae personam, spectat. Post hanc duae aliae comoediae Aristophani adsignantur, Cocalos et Aeolosicon, quas sub nomine filii Ararotae divulgavit[2].