Potestas florum (vel vis florea) fuit sententiola praeconialis quae annis 1960 exeuntibus et 1970 ineuntibus symbolum repugnantiae passivae ideologiaeque inviolentiae erat.[1] Orta est in motu qui bello in Vietnamia adversabatur.[2] Haec locutio ab Allen Ginsberg, poeta prostrato Americano anno 1965 excogitata est ut manifestationes contra bellum in spectacula tranquilla affirmantia commutatae essent.[3][4][5] Hippies hoc symbolismum amplectebantur vestimentis floribus pictis clarisque coloribus tinctis, flores in coma gerentes, floresque vulgo distribuentes, mox filii florales appellati.[6] Hoc nomen deinde factum est hodierna motus hippiensis contraculturaeque descriptio, quae ad medicamenta, musicam psychedelicam, artem psychedelicam, laxitatem moralem pertinebat.[7]
Potestas florum Berkeliae Californiae genita est, actio symbolica ad bellum in Vietnamia contradicendum. Ginsberg, in commentario How to Make a March/Spectacle, suasit ut obtestatores "copias florum"[8] gererent, quas vigilibus, diurnariis, viris politicis, spectatoribusque distribuerent.[9] Usum praecipuarum proprietatum, inter quas flores, ludibria, vexilla, bellaria, et musica, in animo habebat ut contiones contra bellum in genus theatri viarii converterentur, ea re timorem, iram, et minationem quae in manifestationibus inhaerent minuens.[10] Per rationes Ginsbergianas, iuvenibus hoc genus obtestationis affirmantibus, usus locutionis potestatis florum symbolum magni momenti in motu contraculturae factus est.[11]