Psalmus qui Latine incipit "Cum invocarem, exaudivit me Deus iustitiae meae"[1] est ordine Bibliorum Hebraicorum libri psalmorum quartus. Superscriptio eius est "In finem, in carminibus. Psalmus David" vel "Magistro chori. Fidibus. Psalmus. David."
Iohannes Calvinus sic argumentum psalmi descripsit: "Postquam Deum initio precatus est David ut sibi opem ferat, statim sermonem ad hostes convertens, Dei promissione fretus tanquam victor triumphat. Itaque suo exemplo nos docet, quoties res adversae urgent, vel extremae angustiae premunt, meditandas esse promissiones Dei, quibus spes salutis ostenditur: ut hoc clypeo obiecto, omnes tentationum motus perrumpere liceat."[2]