Back Koraalrif Afrikaans شعاب مرجانية Arabic شعب مرجان ARZ Petón de coral AST Mərcan rifi Azerbaijani Мәрйен рифтары Bashkir Terumbu karang BAN Каралавыя рыфы Byelorussian Коралов риф Bulgarian मूँगा के चट्टान Bihari

Scopulus curalii

Scopulus fimbricus ut natus sit 10 000 annorum requirere potest, et atollum usque ad 30 milliones annorum.[1]

Scopulus curalii[2] vel corallinus est structura submarina carbonato calcii a curaliis effecto. Scopuli curalii sunt coloniae perparvorum animalium vivorum quae in aquis marinis pauca alimenta continentibus habitant. Plurimi scopuli curalii ex curaliis saxosis aedificantur, qui vicissim in polypis in gregibus coalescentibus consistunt. Polypi perparvorum actiniariorum similes sunt, quibus ei sunt arte cognati; dissimiles autem actiniariorum, polypi curalii dura exosceleta carbonati efficiunt quae sua corpora sustinent et defendunt. Scopuli in aquis calidis, humilibus, claris, apricis, agitatis optime crescunt.

Parvum atollum in Maldiviis situm.
Caio in Maldiviis habitatum.

Scopuli curalii, saepe "marinae silvae pluviales" appellati, nonnulla ex diversissimis orbis terrarum oecosystematibus aedificant. Minus quam 0.1 centesimam superficiei oceanicae occupant (fere dimidium areae Franciae), sed habitationem pro 25 centesimis omnium specierum maritimarum praebent,[3][4][5] inter quas pisces, mollusca, vermes, crustacea, echinodermata, spongiae, tunicatae, et alia cnidaria.[6] Quod est admirabile contraque opinionem omnium, scopuli curalii florere possunt quamquam ab aquis oceanicis quae pauca nutrimenta praebent cingantur: saepissime inveniuntur in altitudinibus humilibus in aquis tropicis, sed curalia aquae altae et aquae frigidae etiam in numeris minoribus aliter existunt.

  1. ↑ Animation of coral atoll formation NOAA Ocean Education Service.
  2. ↑ "Maximum stationis aquarium est exemplar scopuli curalii Caribici." [https://glosbe.com/en/la/coral Glosbe
  3. ↑ M. D. Spalding et A. M. Grenfell, 1997, "New estimates of global and regional coral reef areas,"[nexus deficit] Coral Reefs 16(4): 225–230. doi:10.1007/s003380050078
  4. ↑ Spalding, Mark, Corinna Ravilious, and Edmund Green (2001). World Atlas of Coral Reefs. Berkeley, CA: University of California Press and UNEP/WCMC ISBN 0520232550.
  5. ↑ M. Mulhall Saving rainforests of the sea: An analysis of international efforts to conserve coral reefs, Duke Environmental Law and Policy Forum 19 (2007): 321–351.
  6. ↑ Hoover, John (November, 2007). Hawaiʻi's Sea Creatures. Mutual. ISBN 1-5854702902 
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne