Senescalcus[1], senescallus[1], seniscalcus vel siniscalcus (a nomine Latino senex et Germanico scalc , i.e. famulus - cf. marescalcus) Carolingi tempore erat famulus, tamquam vilicus, in curiis regalibus aut nobilibus in Europa Septentrionali.
Nexus interni
- ↑ 1.0 1.1 Du Cange, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Parisiis, 1846 , Didot fratres, T.VI, p. 178.
