Stagnum est locus aqua plenus, vel naturalis vel artificiosus, qui lacus minor percipitur.[1]
Stagna variis causis naturalibus fieri possunt (ut in planitiebus ad inundationes pronis, in canalibus fluviatilibus occlusis, per rationes glaciariorum, in paludibus a bryophytis formata, in systematibus thiniorum litoralium, atque a castoribus effecta), aut esse possunt depressiones remotae tantum (sicut foramina cortinae, stagna vernalia, foramina vasorum planitiei, et sinuositates naturales modo in terra non exsiccata), ab aqua effluente, aqua subterranea, praecipitatione, atque ab omnibus tribus rationibus impletae.[2]
Stagna naturae aquam dulcem amaramve continere possunt. Stagna (quae dicuntur) aquam salsam continentes, quae cum mari recte coniunguntur ut iustam salsitudinem conservent, usitate pars existimantur circumiectorum marinorum quia organismos aquae dulcis amaraeve non sustinent, et ergo non intra disciplinam scientiae aquae dulcis inveniuntur.