Thea

Thea (-ae, f.)^[1]^[2] seu Cha^[3]^[4] est infusum ex aqua calida et foliis floribusque plantae Camelliae sinensis confecta, quam permulti homines ut potum vel calidum, vel cum glacie, aut purum aut cum saccharo, lacte, ac suco limoniorum sumunt. Caffeinum continet.

Textuum Latinorum antiquissimus, quo thea describitur, est versio itinerarii Ioannis Hugonis Linscotani saeculo XVI exeunte divulgata:

Mos Iaponiorum in praeparandis epulis a ritu aliarum gentium plane abhorret. Praedictae ferventi aquae pulverem iniiciunt ex herba, quam chaa vocant, in magnam huius potus aestimationem. Inde qui aliqua opulentia pollent, loco fere secreto aquam hanc servant, eamque excipientes amicos summa benignitate depromunt. Ipsi eam domini principesque praeparant, summo item ollarum, quibus herba custoditur, coquitur ac propinantur pretio.^[5]

↑ "Bartal, Glossarium, 1901" et "Pharmacopoeia Austriaca" [1855 vel antea?] (secundum Davidem Morgan)
↑ "Thee" in Theodorus Zvinger, Compendium medicinae universae (2 voll. Basileae, 1724) Textus vol. 1 p. 480; "Thee" in Stephanus Blancardus, Lexicon medicum (Halae Magdeburgicae, 1748) Textus p. 663
↑ "Chaa" (litteris italicis) in Linscotanus (1599)
↑ "Cha" in Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~
↑ Linscotanus (1599)

[1] "Bartal, Glossarium, 1901" et "Pharmacopoeia Austriaca" [1855 vel antea?] (secundum Davidem Morgan)

[2] "Thee" in Theodorus Zvinger, Compendium medicinae universae (2 voll. Basileae, 1724) Textus vol. 1 p. 480; "Thee" in Stephanus Blancardus, Lexicon medicum (Halae Magdeburgicae, 1748) Textus p. 663

[3] "Chaa" (litteris italicis) in Linscotanus (1599)

[4] "Cha" in Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~

[5] Linscotanus (1599)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Thea

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia