Tūtēla, etiam Tūtēlīna[1] aut Tūtīlīna, est dea secundae classis quae tempore Imperii Romani honorabatur.
Invocabatur ut protectrix loci in hac formula Tutela huius loci.
Saepe honorabatur una cum Genio et Fortuna in inscriptionibus[2].
Tutela invocabatur etiam ut Tutela navis protectrix navium, eratque rite honorata, eiusque statua in prora aut puppi reponebatur[3].