Uranus (planeta)

Uranus ⛢
Uranus
Inventio
Repertus aGulielmus Herschel
Repertus anno1781
Indicia orbitalia [1]
Axis semimaior19 ua
Radius (aequat.)25559 ± 4 km
Radius (polar.)24973 ± 20 km
Perihelion18.324 UA
Aphelion20.078 UA
Excentricitas0.0472
Periodus orbitalis84.011 a
Inclinatio orbitalis0.770°
Satellites27
Satellitum nominaMiranda, Titania, eqs.
Indicia physica
Diametros5111849946 km
Area8.1156 × 109 km2
Massa8.683 × 1025 kg
Densitas1.27 g/cm3
Gravitas8.87 m/s2
Celeritas fugae21.3 km/s
Periodus rotationis17 h 14 min 24 s
Inclinatio axialis97.77°
Albedo0.51
Temperatura100 K (min), 120 K (med), ? K (max)
Indicia atmospherica
Pressio atmosphaerica120 kPa
Carbonium?
Nitrogenium?

Uranus (symbolus: ⛢) est planeta a Sole septimus, qui modernis demum temporibus repertus est. Uranus, quamquam quinque planetarum classicorum modo nudis oculis videri potest,[2] tamen prae parva diametro angulari[3] lentaque per caelum motione nunquam ab observatoribus antiquis cerni potuit. Gulielmus Herschel eques Uranum repertum die 13 Martii 1781 nuntiavit, qui notos systematis solaris fines expandit. Etiam primus planeta telescopii ope inventus est.

Uranus ex antiquo caeli deo Graecorum Urano nominatus est, cuius signum astronomicum ⛢ est, signorum Solis et Martis combinatio: Uranus enim in mythologia Graeca caeli prosopopoeia erat, quem Solis lux et Martis vis dominabatur. Etiam signum alchemicum platini est. Elementum uranium honoris causa nominatum est.

Gigas gasosus, velut Iuppiter et Saturnus, multo minus massivus ambis et expressius dissimilem intestinam compositionem, cum valde minus hydrogenii et helii et valde maiore copia "glacierum," velut aquae, ammonii, et methani, habet. Neptunus massa compositioneque Urano similis est et exinde astronomi nova categoria ad collective eos describendos uti coeperunt: "planetae Uranii" aut "gigantes gelidi," qui planetis Iovianis Iovi Saturnoque dispares sint.

Sicut alii gigantei planetae, Uranus systema anulare, magnetosphaeram et multos satellites possidet. De rotatione et satellitibus anulisque suis Uranus unicus est, quia ea non in planitie ecliptica orbitant, sed quorum Septemtrionalis Meridionalisque poli ubi alii planetae suos aequatores habent iacent. De Tellure visi, Urani anuli planetam circumdare velut arcus scopus videntur, dum satellites sicut horologii indices circum eum revolvuntur. "Voyager II" primum Uranum anno 1986 photographans virtualiter sine lineamentis eum invenit, sine ullo nubium cirro aut procellis cum aliis gigantibus consociatis. Nunc, Urano suo aequinoctio appropinquante, terrestris basis observationes meteorologicae activitatis in eius superficie signa videre incipiunt.

  1. NotaeNet:NASA
  2. Inter annos 1995 et 2006 magnitudine inter +5,6 et +5,9 apparenti variavit. Quo factum est, ut supra visibilitatis limite +6.0 positus esset.
  3. Inter 3.4 et 3.7 arcosecundas, cum propemodum 16 et 20 arcosecundis Saturni et cum 32 et 45 arcosecundis Iovis comparandas.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne