Varietas in sociolinguistica, etiam lectos appellata, est ulla linguae gregisve linguarum forma, quae linguas, dialectos, registra, stilos, et alia linguae genera, adeo cum varietate normativa, comprehendere potest.[1] Usus vocabuli varietatis ad varias formas attingendas vocabula evitat linguam, quod multi homines exemplar normativum putant, et dialectum (saepe cum varietatibus non normativis), cui minus auctoritatis aut probitatis saepe attribuitur.[2] Linguistae varietates normativas et non normativas investigant.