Hoplit

En Hoplit (algr.: ὁπλίτης / hoplítês, vun ὅπλον / hóplon « Waff ») war am Ale Griicheland e schwéier bewaffenten Zaldot, am Géigesaz zum γυμνής / gumnếs an dem ψιλός / psilós, déi liicht bewaffent waren. D'Hoplite waren traditionell de Schwéierpunkt vun der griichescher Arméi.

D'Hopliten hunn an enger zouener Formatioun gekämpft, der Phalanx. De Kampf a Phalanxe war awer och scho virun den Hopliten am Brauch, doriwwer erzielt och den Homer. Duerch d'Verbreedung vum charakteristeschen Hopliteschëld huet sech d'Kampfweis lues awer sécher verännert. Beim Homer war d'Schluecht nach e flexibelt Hin an Hier. Wann eng Arméi an d'Flucht geschloe gouf, sou konnt si sech nees sammelen, an e Géigenugrëff starten.

Mam Hopliteschëld ass de Kampf méi statesch ginn. Wann eng Säit an d'Flucht gedriwwe gouf, sou war d'Schluecht entscheet, well vill Kämpfer op der Flucht hiert schwéiert Schëld ewechgehäit hunn. En neie Kampf ouni Schëld war net méiglech. D'Schluechte goufen doduerch méi rau, mä och méi séier an et gouf och meeschtens en eendeitege Gewënner. D'Dauer vun enger Hopliteschluecht léisst sech awer net ausrechnen. Antik Quelle schwätzen zwar dacks vun enger "laanger Dauer", mä dëst ass schwéier ze deiten.

„Erfonnt“ gouf d'Phalanx vun den Hopliten duerch d'Spartaner am Zweete Messenesche Krich ëm 640 v. Chr. Och déi fréisten Duerstellung vun der Phalanx vun den Hopliten, déi sougenannt Chigi-Kan, staamt aus dëser Zäit.

Hoplite waren ursprénglech och d'Zaldote vun de réimesche Legiounen bis dës am 4. Joerhonnert virun allem de Pilum benotzt hunn. Och d'Etrusker an d'Karthager hunn dem Staat als Hoplit no griicheschem Virbild gedéngt, d'Perser haten eng änlech Trupp. Déi fréi Triarii hunn och eng hoplitenänlech Ausrëschtung ugedoen.