La física (dal greech antích φυσικός (phusikos), "natüraal" e φύσις (phusis), "natüra") a l'è la scénza ca la stüdia la natüra in del sò significaa püssee làrch, vist ca la vàrda ul cumpurtameent de la matéria, de l'energía e dii fòorz fundamentàj ca guvèrnenn i relazziun tra i partisèj. L'era inscí prufundameent mis'ciàda cunt ul cuncètt de natüra ca, fin almaanch al sécul XIX, a l'era ciamàda filusufía natüraal.
I físich a stüdienn dunca un ventàj fisc làrch de fenòmen físich: a partí da la ròba piscinína (i partisèj süb-atòmich) a rivà a i ròpp püssee graant (l'Ünivèers intréch). Tanti vöölt s'è rivaa a dí ca la física l'è la mama di tütt i ólter sceenz (la scénza fundamentaal), vist ca tràtenn de fenòmen ca ga ubedíssenn a i lécc físich; dunca, i descuvèert de la física g'ann aplicazziun anca in tütt i ólter sceenz natüràj.
La física a l'è ligàda sü in d'una manéra particulaar cunt la matemàtica, vist ca, a la fin de la féra, la física la descriff i lécc e i fenòmen natüràj duperaant la léngua matemàtica; quèla manéra chí de laurà la permètt de dimustrà la pussibilità u l'impussibilità d'un quaj fenòmen físich anca senza usservàll diretameent, ma dumè cunt i calcul matemàtich.
Ga vöör però tegnii spartii: la matemàtica a l'è no una scénza, vist ca la g'à minga cumè ubietiif la descrizziun del muunt materiaal, ma l'è dumè una "specülazziun", un "mèzz" duperaa da i sceenz reàj per parlà del muunt.