Sant Antogn abaa

Quella vus chi la gh'ha minga di funt u hin trop poch. Per piesé, giunta di funt a la vus. Insì de vegh un'idea de tücc i olter vus senza font, vardii chì.

	«Sant Antoni di purscej, el sunava i campanej; i campanej s' hinn rumpüü, Sant' Antoni el s' è scundüü; el s' è scundüü sott a 'na porta, gh'era là 'na dona morta; gh'era pézz i candilee, Sant Antoni el gh 'è 'ndaa adree, el gh' è 'ndaa adree fin al vapur, Sant Antoni l' era un sciur; l' era un sciur senza pecaa, Sant' Antoni el s' è salvaa; el s' è salvâ in Paradis, sant' Antoni e San Lüis.»

	«Sant Antoni del purscel che 'l sunava el campanel el campanel el s'è s'cepaa Sant Antoni l'è scapaa; l'è scapaa dedree a 'na porta gh'era là una dona morta; la dona morta l'ha sguagnii Sant Antoni el s'è stremii el s'è stremii d'una manera che tücc i an ghe fan la fera.»

El Sant Antogn u Sant Antogn del Purscel, cugnussüü anca cunt un'oltra fila de nomm (el Grand, d' Egitt, del Foeugh, del Desert, l' eremita) l'è nassüü a Qumans 'dree al 251 e l'è mort indel desert de la Tebaid el 17 de ginee del 357. L'è staa un eremita egizzian, cunsideraa cumè 'l fundadur del muneghesim cristian e 'l primm di priur.

Grazzi a lüü s'hinn furmaa in pianta stabil ruscèt de munegh che, sot a la guida de un pader spiritüal, hann cunsacraa la sò vita de lur al servizzi del Dia.
La vita del Sant' Antogn l' è stada tramandada del sò scular Atanasi de Alessandria. Vee regurdaa in del tacuin di sancc da la Gesa catolega e de chela lüterana el 17 de ginee, ma la Gesa copta ghe fà memoria el 31, de ginee, che per lur l'è el 22 del mes de Tüba.