Tuanku Imam Bonjol

Tuanku Imam Bonjol (bhâbbhâr è Bonjol, Luhak Agam, Pagaryung, 1772 – mate dâlam pengasingan bân è kobur è Lotta, Pineleng, Minahasa, 6 November 1864) beliau panèka sala settong ulama, katoa bân pejuang se aperrang alabân belândhâ è paperrangan se è kennal Perrang Padri è taon 1803-1838. Tuanku Imam Bonjol è angka’ dhâddhi Pahlawan Nasional Indonesia adasar SK Presiden RI Nomor 087/TK/taon 1973, tangghâl 6 November 1973.^[1]

Nyama asli dhâri Tuanku Imam Bonjol arèya Muhammad Syahab, bhâbbhâr è Bonjol è 1 Januari 1772, Beliau aropaaghi pottra dâri Bayanddin Syahab (rama) bân Hamatun (èbhu). Ramana, Khatib Bayanuddin Syahab, aropaaghi oreng Alim Ulama bân katoa se asalla dâri Sungai Rimbang, Suliki, Lima Puluh Kota.^[2] Mènangka Ulama bân katoa masyarakat è  dissa, Muhammad Syahab olle ghellâr, iye arèya Peto Syarif, Malin Basa, bân Tuanku Imam. Tuanku nan Renceh dâri Kamang, Agam panèka katoa dâri Harimau nan Salapan panèka se noddhuh dhâddhi Imam (katoa) bâgi kaum Padri è Bonjol. Beliau akhèrra è kènnal kalabân sebbhutân Tuanku Imam Bonjol. Sala sèttong naskah aslina bâdâ è Dinas Kearsipan bân Perpustakaan Provinsi Sumatra Bârâ' Jhâlân Diponegoro No.4 Padang Sumatra Barat Naskah kasebbhut ollè è bâcah bân è ajheri è Dinas Kearsipan dan Perpustakaan Provinsi Sumatra Bârâ'.

1. ↑ Direktorat Urusan Kepahlawanan dan Perintis Kemerdekaan, (1991), Wajah dan sejarah perjuangan pahlawan nasional, Vol. 3, Departemen Sosial R.I., Direktorat Urusan Kepahlawanan dan Perintis Kemerdekaan.
2. ↑ Muhammad Syamsu As, Ulama pembawa Islam di Indonesia dan sekitarnya, Lentera, 1996