ISO 639-3:2007, „Кодови за претставување на имињата на јазиците — Дел 3: Алфа-3 код за сеопфатно претставување на јазиците“, е меѓународен стандард за јазични кодови во рамките на серијата ISO 639. Во стандардот се пропишани трибуквени кратенки за претставување на јазиците. Овој стандард е проширување на ISO 639-2 алфа-3 кодовите изработен со цел да се опфатат сите природни јазици. Стандардот е објавен на 5 февруари 2007.[1]
Наменет е за широка примена, особено кај компјутерските системи што бараат поддршка за голем број јазици. Стандардот ги наведува сите јазици за кои постојат податоци, вклучувајќи ги живите и мртвите, древните и вештачките, поглавните и споредните, пишаните и непишаните.[1] Меѓутоа тука не се опфатени реконструираните јазици како праиндоевропскиот.[2]
Ова е надмножество составено од ISO 639-1 и од поединечните јазици во ISO 639-2. ISO 639-1 и ISO 639-2 се задржале на позначајните јазици кои се најчесто претставени во целокупното јазично творештво во светот. Бидејќи ISO 639-2 содржи и збирови од јазици, а Дел 3 не содржи, ISO 639-3 не е надмножество на ISO 639-2. Каде што постојат B и T кодови во ISO 639-2, ISO 639-3 ги користи T-кодовите.
Примери:
јазик | 639-1 | 639-2 (B/T) | тип | 639-3 |
---|---|---|---|---|
Македонски | mk | mkd | поединечен | mkd |
Англиски | en | eng | поединечен | eng |
Германски | de | ger/deu | поединечен | deu |
Арапски | ar | ara | макро | ara: arb + неколку други |
Јужномински | поединечен | nan |
Конечната верзија на стандардот содржи 7589 записи (јазици)[3]. Јазиците се попишани во согласност со разни извори како: поединечни јазици заведени во 639-2, современи јазици од XV издание на Ethnologue, историски вариетети, древни јазици и вештачки јазици од Ентони Аристар од LINGUIST List, како и јазици препорачани од јавноста.
Преоѓањето од ISO 639-1 се врши со Список на ISO 639-1 кодови.