Brahman

Om ialah simbol Brahman dalam agama Hindu

Dalam agama Hindu, Brahman (Sanskrit: ब्रह्मन्; IAST: Brahman) merujuk kepada prinsip sejagat tertinggi, iaitu Realiti Mutlak alam semesta.[1][2] [3] Dalam aliran utama falsafah Hindu, ia dianggap sebagai sebab utama yang tidak bersifat fizikal, efisien, formal, dan akhir bagi segala yang wujud. Ia adalah kebenaran, kesedaran, dan kebahagiaan yang meliputi, tidak terbatas, kekal, dan tidak berubah, tetapi menjadi sebab kepada segala perubahan. Brahman sebagai konsep metafizik merujuk kepada kesatuan tunggal yang mengikat di sebalik kepelbagaian dalam segala yang wujud.

Brahman ialah perkataan Sanskrit Veda, dan ia dikonsepkan dalam agama Hindu, seperti yang dinyatakan oleh Paul Deussen, sebagai "prinsip kreatif yang direalisasikan dalam seluruh dunia."[4] Brahman merupakan konsep utama yang terdapat dalam Veda dan dibincangkan secara meluas dalam Upanishad awal.[5] Dalam Veda, Brahman dikonsepkan sebagai Prinsip Kosmik.[6] Dalam Upanishad, ia digambarkan secara pelbagai sebagai Sat-cit-ānanda (kebenaran-kesedaran-kebahagiaan)[7] dan sebagai Realiti Tertinggi yang kekal dan tidak berubah.[8]

Brahman dibincangkan dalam teks-teks Hindu dengan konsep Atman (Sanskrit: आत्मन्, 'Diri'),[9] [10] yang boleh bersifat peribadi, tidak peribadi, atau dikenali sebagai Para Brahman, atau gabungan pelbagai sifat ini bergantung pada aliran falsafah tertentu.[11] Dalam aliran dualistik agama Hindu seperti Dvaita Vedanta yang bersifat teistik, Brahman berbeza daripada Atman (Diri) dalam setiap makhluk. Sebaliknya, dalam aliran bukan dualistik seperti Advaita Vedanta, Brahman dianggap sama substansinya dengan Atman, berada di mana-mana, dalam setiap makhluk hidup, dan terdapat kesatuan spiritual yang saling berkaitan dalam semua kewujudan.

  1. ^ Lochtefeld, James G. (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism. Vol. 1. The Rosen Publishing Group. p. 122. ISBN 978-0823931798.
  2. ^ P. T. Raju (2006), Idealistic Thought of India, Routledge, ISBN 978-1406732627, page 426 and Conclusion chapter part XII
  3. ^ Fowler 2002, pp. 49–55 (in Upanishads), 318–319 (in Vishistadvaita), 246–248 and 252–255 (in Advaita), 342–343 (in Dvaita), 175–176 (in Samkhya-Yoga).
  4. ^ Volume 1, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120814684, page 91
  5. ^ Stephen Philips (1998), Routledge Encyclopedia of Philosophy: Brahman to Derrida (Editor; Edward Craig), Routledge, ISBN 978-0415187077, pages 1–4
  6. ^ Goodman, Hananya (1994). Between Jerusalem and Benares: Comparative Studies in Judaism and Hinduism. State University of New York Press. p. 121. ISBN 978-0791417164.
  7. ^ Eliot Deutsch (1980), Advaita Vedanta : A Philosophical Reconstruction, University of Hawaii Press, ISBN 978-0824802714, Chapter 1
  8. ^ Fowler, Jeaneane D. (2002). Perspectives of Reality: An Introduction to the Philosophy of Hinduism. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-898723-93-6.
  9. ^ Fowler, Jeaneane D. (2002). Perspectives of Reality: An Introduction to the Philosophy of Hinduism. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-898723-93-6.
  10. ^ Stephen Philips (1998), Routledge Encyclopedia of Philosophy: Brahman to Derrida (Editor; Edward Craig), Routledge, ISBN 978-0415187077, pages 1–4
  11. ^ Klaus K. Klostermaier (2007), A Survey of Hinduism, Third Edition, State University of New York Press, ISBN 978-0791470824, Chapter 12: Atman and Brahman – Self and All

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne