Kawasan bandar, kawasan urban, kawasan binaan atau aglomerasi bandar ialah petempatan manusia dengan kepadatan penduduk yang tinggi dan infrastruktur persekitaran binaan. Ini adalah teras kawasan statistik metropolitan di Amerika Syarikat, jika ia mengandungi populasi lebih daripada 50,000 orang.[1]
Kawasan bandar berasal melalui pembandaran, dan penyelidik mengkategorikannya sebagai bandar, pekan, conurbation atau pinggir bandar. Dalam urbanisme, istilah "kawasan bandar" berbeza dengan kawasan luar bandar seperti kampung dan dusun; dalam sosiologi bandar atau antropologi bandar, ia berbeza dengan persekitaran semula jadi.
Perkembangan pendahulu terdahulu kawasan bandar moden semasa revolusi bandar alaf ke-4 SM[2] membawa kepada pembentukan tamadun manusia dan akhirnya kepada perancangan bandar moden, yang bersama-sama dengan aktiviti manusia lain seperti eksploitasi sumber semula jadi telah membawa kepada kesan manusia pada alam sekitar.
[...] the Bronze Age, starting between 3500 and 3000 BC [...]. During this [...] period the first urban civilizations were firmly established.