Kebudayaan Lubnan

Kebudayaan Lubnan dan masyarakat Lubnan muncul daripada pelbagai tamadun sejak beribu-ribu tahun. Ia adalah rumah kepada orang Phoenicia dan kemudiannya ditakluki dan diduduki oleh orang Assyria, Yunani, Rom, Parsi, Arab, Salib, Turki Uthmaniyyah, dan Perancis. Kepelbagaian ini dicerminkan dalam populasi yang pelbagai di Lubnan, yang terdiri daripada kumpulan agama yang berbeza dan ciri-ciri dalam perayaan, kesusasteraan, artifak, masakan, dan seni bina Lubnan di negara itu. Pelancongan di Lubnan popular dengan tempoh gangguan semasa konflik.

Katolik Maruniyah dan Duruzi mengasaskan Lubnan moden pada awal abad kelapan belas, melalui sistem pemerintahan dan sosial yang dikenali sebagai "dualisme Maronite-Druze" di Gunung Lubnan Mutasarrifate.^[1] Walaupun kepelbagaian agama dan denominasi orang Lubnan, mereka "berkongsi budaya yang hampir sama".^[2] Berdasarkan Perkara 11 Perlembagaan Lubnan menyatakan: "Bahasa Arab ialah bahasa kebangsaan rasmi. Undang-undang menentukan kes-kes di mana bahasa Perancis akan digunakan". Bahasa Lubnan yang dituturkan ialah dialek yang digunakan di khalayak ramai yang merupakan gabungan bahasa budaya yang disebutkan di atas. Masakan dan kesusasteraan berakar umbi "dalam norma Mediterranean dan Levantine yang lebih luas".^[2]

Mediterranean Geografi Lubnan yang berbukit-bukit telah memainkan peranan dalam membentuk sejarah Lubnan dan budayanya. Arkeologi Lubnan dijalankan untuk meneroka masa lalu kawasan itu.