Kenaikan Maryam ke Langit

Kenaikan Maryam ke Langit adalah salah satu daripada empat dogma Maryam Gereja Katolik. Paus Pius XII mentakrifkannya pada 1 November 1950 dalam perlembagaan apostoliknya Munificentissimus Deus seperti berikut:

Kami melafazkan, mengisytiharkan, dan mendefinisikannya sebagai dogma yang diwahyukan secara ilahi: bahawa Bonda Tuhan Yang Tak Bernoda, Perawan Maryam yang kekal, setelah menyelesaikan perjalanan kehidupan duniawinya, telah diangkat tubuh dan jiwa ke dalam kemuliaan syurgawi.

— Paus Pius XII, Munificentissimus Deus, 1950^[1]

Pengisytiharan itu dibina di atas dogma 1854 tentang Immaculate Conception of Mary, yang mengisytiharkan bahawa Maryam dikandung bebas daripada dosa asal, dan kedua-duanya mempunyai asasnya dalam konsep Maryam sebagai Bonda Tuhan.^[2] Ia membuka persoalan sama ada Maryam telah mati atau sama ada dia dibangkitkan kepada kehidupan kekal tanpa kematian jasmani.^[3]

Kepercayaan yang setara (yang tidak dipegang sebagai dogma) dalam Gereja Ortodoks Timur ialah "Peniduran Bonda Tuhan" (Inggeris: Dormition of the Mother of God atau Falling Asleep of the Mother of God).

Perkataan Inggeris untuk 'pengangkatan' atau 'kenaikan' "assumption" berasal daripada perkataan Latin assūmptiō, bermaksud 'mengambil'.

Kenaikan Maryam menonjolkan kepercayaan Katolik dalam kebangkitan kedua-dua badan dan daging. Paus Pius menyatakan dalam ensikliknya Munificentissimus Deus harapan bahawa kepercayaan terhadap anggapan tubuh perawan Maryam ke syurga "akan menjadikan kepercayaan kita terhadap kebangkitan kita sendiri lebih kuat dan menjadikannya lebih berkesan".^[4][5]