Sebahagian daripada siri tentang
|
---|
Yesus Kristus |
Yesus Kristus · Kelahiran · Penyaliban · Wafat · Kebangkitan |
Asas |
Gereja · Kerajaan · Pegangan · Perjanjian Baru |
Alkitab |
Wasiat Lama · Wasiat Baru · Injil · Kanun · Kitab · Apokrifa |
Teologi |
Tuhan (Bapa · Anak · Roh Kudus) · Apologetik · Katolikisme · Kristologi · Misi · Pembaptisan · Sejarah teologi · Penyelamatan · Tritunggal |
Sejarah dan tradisi |
Pengikut · Bunda Maria · Santo Petrus · Paulus si Hawari · Bapa Gereja · Awal · Konstantinus Agung · Persidangan · Thomas Aquinas · Perpecahan Timur-Barat · Perang Salib · Reformasi Protestan |
Tajuk umum |
Agama lain · Kesarwabangsaan · Kesenian · Khutbah · Kritikan · Liturgi · Muzik · Simbolik · Sembahyang · Tahun gereja |
Denominasi dan gerakan |
Adventisme · Anabaptis · Anglikan · Baptis · Calvinisme · Evangelikalisme · Kesucian · Katolik Bebas · Luteran · Metodis · Katolik Lama · Roman Katolik · Protestan · Pentekosta
|
Portal Kristian |
Sebahagian dari Alkitab Kristian | ||||
Perjanjian Baru | ||||
---|---|---|---|---|
|
||||
Perjanjian Baru ((Yunani: Καινὴ Διαθήκη, rumi: Kainē Diathēkē )) adalah bahagian kedua dalam kitab suci agama Kristian. Ia membincangkan ajaran dan kehidupan Yesus Kristus serta peristiwa yang berkaitan dengan para pengikut Kristian abad pertama. Bahagian pertama dikenali sebagai Perjanjian Lama atau Tanakh oleh orang Yahudi. Kedua-dua bahagian ini dianggap sebagai Kitab Suci oleh penganut Kristian.[1]
Perjanjian Baru ialah koleksi teks Kristian yang asalnya ditulis dalam bahasa Yunani Koine oleh pelbagai penulis pada masa berlainan. Walaupun kanun Perjanjian Lama berbeza antara mazhab Kristian, kanun 27 buku Perjanjian Baru hampir diiktiraf secara universal dalam kalangan Kristian[2] sekurang-kurangnya sejak Antikuiti Akhir.
Tiada konsensus akademik tentang tarikh penulisan teks-teks terakhir dalam Perjanjian Baru. John A. T. Robinson, Daniel B. Wallace, dan William F. Albright menyatakan bahawa semua buku Perjanjian Baru ditulis sebelum tahun 70 M.[3] Namun, ramai sarjana lain seperti Bart D. Ehrman dan Stephen L. Harris meletakkan tarikh lebih lewat;[4][5][6] Richard Pervo menetapkan Kisah Para Rasul s. 115 M,[7] manakala David Trobisch menyatakan Kisah Para Rasul ditulis pada pertengahan hingga akhir abad ke-2, bersamaan dengan penerbitan kanun Perjanjian Baru pertama.[8] Sama ada injil-injil ditulis sebelum atau selepas tahun 70 M, menurut Bas van Os, kewujudan saksi mata, termasuk keluarga Yesus, sepanjang abad pertama sangat mungkin secara statistik.[9] Markus Bockmuehl menyatakan struktur ingatan ini kelihatan dalam pelbagai tradisi Kristian awal.[10]
Menurut New Oxford Annotated Bible, "Para sarjana umumnya bersetuju bahawa injil-injil ini ditulis 40 hingga 60 tahun selepas kematian Yesus. Oleh itu, ia bukanlah catatan saksi mata atau kontemporari tentang kehidupan dan ajaran Yesus."[11][12] Namun, ESV Study Bible menyatakan bahawa injil Lukas boleh dianggap sahih kerana Lukas, sebagai generasi kedua Kristian, mendakwa memperoleh kesaksian saksi mata (Luke 1:1–4), di samping pernah mengembara dengan Paulus (Acts 16:10–17; dengan tarikh penulisan s. 62 M[13]). Ini disokong oleh surat Paulus dalam Surat kepada Kolose (Col. 4:14), Surat kepada Filemon (Philem. 23–24), dan Surat Kedua kepada Timotius (2 Tim. 4:11).[a] Eusebius dalam Ecclesiastical History 3.4.8 juga menyatakan bahawa injil Lukas "dianggap mempunyai sokongan dan keabsahan apostolik daripada Paulus dan sebagai catatan yang dipercayai mengenai injil yang diberitakan oleh Paulus" (contohnya, Rom. 2:16).[14]
Ralat petik: Tag <ref>
wujud untuk kumpulan bernama "lower-alpha", tetapi tiada tag <references group="lower-alpha"/>
yang berpadanan disertakan