Reka bentuk grafik ialah satu profesion,[1] seni gunaan dan disiplin akademik[2][3][4] dengan aktivitinya terdiri dalam menayangkan komunikasi visual yang bertujuan untuk menghantar mesej khusus kepada kumpulan sosial, dengan objektif khusus.[5] Reka bentuk grafik ialah cabang reka bentuk antara disiplin[6] dan seni halus. Amalannya melibatkan kreativiti, inovasi dan pemikiran lateral menggunakan alat manual atau digital, di mana kebiasaannya menggunakan teks dan grafik untuk berkomunikasi secara visual.
Peranan pereka grafik dalam proses komunikasi ialah pengekod atau penterjemah mesej. Mereka bekerja pada tafsiran, susunan, dan persembahan mesej visual. Biasanya, reka bentuk grafik menggunakan estetika tipografi dan susunan komposisi teks, hiasan, dan imejan untuk menyampaikan idea, perasaan dan sikap di luar apa yang diungkapkan oleh bahasa sahaja. Kerja reka bentuk boleh berdasarkan permintaan pelanggan, permintaan yang akhirnya ditubuhkan secara linguistik, sama ada secara lisan atau bertulis, iaitu reka bentuk grafik mengubah mesej linguistik menjadi manifestasi grafik.[7]
Reka bentuk grafik mempunyai, sebagai bidang aplikasi, bidang pengetahuan yang berbeza tertumpu pada mana-mana sistem komunikasi visual. Sebagai contoh, ia boleh digunakan dalam strategi pengiklanan, atau ia juga boleh digunakan dalam dunia penerbangan [8] atau penerokaan angkasa lepas.[9][10] Dalam pengertian ini, di sesetengah negara, reka bentuk grafik dikaitkan kerana hanya dikaitkan dengan pengeluaran lakaran dan lukisan, tetapi ini tidak betul, kerana komunikasi visual adalah sebahagian kecil daripada pelbagai jenis dan kelas yang boleh digunakan.
Dengan asal usul pada zaman purba dan Zaman Pertengahan,[11] reka bentuk grafik sebagai seni gunaan pada mulanya dikaitkan dengan ledakan perkembangan percetakan di Eropah pada abad ke-15 dan pertumbuhan budaya konsumerisme ketika revolusi perindustrian. Dari situ, ia muncul sebagai profesion tersendiri di Barat, berkait rapat dengan pengiklanan pada abad ke-19[12] dan evolusinya membenarkan penyatuannya pada abad ke-20. Dengan pertumbuhan pesat dan besar-besaran dalam pertukaran maklumat hari ini, permintaan pereka yang berpengalaman adalah lebih besar daripada sebelumnya, terutamanya kerana pembangunan teknologi baharu dan keperluan untuk memberi perhatian kepada faktor manusia di luar kecekapan jurutera yang membangunkannya.[13]