Skanda Purana

Skanda Purana (IAST: Skanda Purāṇa) ialah Mahapurana terbesar, iaitu satu genre daripada lapan belas teks agama Hindu. Teks ini mengandungi lebih daripada 81,000 ayat dan merupakan karya sastera Shaivisme, dinamakan sempena Skanda, putera kepada Shiva dan Parvati (yang juga dikenali sebagai Murugan dalam kesusasteraan Tamil). Walaupun teks ini dinamakan sempena Skanda, beliau tidak muncul lebih atau kurang menonjol dalam teks ini berbanding Purana lain yang berkaitan dengan Shiva.

Purāṇa ini dikatakan telah diajarkan oleh Śiva kepada Pārvatī, Pārvatī kepada Skanda (iaitu Subrahmaniam), Skanda kepada Nandi, Nandi kepada Atri, dan Atri kepada Vyasa.^[1]

Teks ini telah menjadi rekod sejarah penting dan mempunyai pengaruh terhadap tradisi serta ritual Hindu yang berkaitan dengan dewa perang, Skanda.

Teks tertua yang bertajuk 'Skanda Purana' mungkin telah wujud pada abad ke-8 Masihi, tetapi Skanda Purana yang masih bertahan hingga zaman moden wujud dalam pelbagai versi. Ia dianggap sebagai teks yang hidup, yang telah diedit secara meluas selama berabad-abad, mencipta banyak variasi.

Unsur-unsur umum dalam edisi-edisi berbeza teks ini secara ensiklopedik merangkumi kosmogoni, mitologi, salasilah, dharma, perayaan, gemologi, kuil, geografi, perbincangan tentang kebaikan dan kejahatan, teologi, serta sifat dan kualiti Shiva sebagai Yang Mutlak dan sumber pengetahuan sejati.

Edisi teks **Skanda Purana** juga menyediakan panduan perjalanan ensiklopedik yang lengkap dengan **Tirtha Mahatmya** (panduan pelancongan ziarah), yang mengandungi lokasi geografi pusat-pusat ziarah di India, Nepal, dan Tibet, bersama legenda, perumpamaan, puji-pujian, dan cerita yang berkaitan.