Destillatschoon

Destillatschoon (lat. destillare „rünnerdröppeln“) is en theermsch Scheedverfohren to’n scheden vun Mischen vun verschedene Stoffen, de inenanner lööst warrn künnt. Vörrutsetten för’t Anwennen vun dat Verfohren is de ünnerscheedliche Tosamensetten vun de Fletigkeit un vun’n Damp. En nödige Bedingen is, dat de Komponenten, de scheedt warrn schüllt, ünnerscheedliche Kaakpunkten hebbt. Tyypsche bekannte Anwennen sünd dat Brennen vun Alkohol, dat Destilleren (Rektifikatschoon) vun Eerdööl in en Raffinerie oder ok dat Herstellen vun destilleert Water.

Bi de Destillatschoon warrt toeerst de Utgangsmischen to’n Kaken bröcht. De Damp, de dorbi entsteiht, sett sik ut de verschedenen Komponenten vun de Lösen tosamen, de scheedt warrn schall. In en Kondensater warrt de Damp kondenseert, wat in’t Labor tomeist mit en Liebigköhler maakt waart. Dat fletige Kondensat warrt dorna opfungen. De Scheedwirken baseert op de Tosamensetten vun Stoffen mit ünnerscheedliche Kaaktemperaturen un de gasförmige Phaas vun den Damp.

Faste Stoffen warrt dör de so nöömte dröge Destillatschoon (Pyrolyys) in lütte Molekülgruppen deelt, d. h. tomeist in Gasen oder Fletigkeiten.