Middeleywen

De middeleywen sint ne tydsspanne in de geskedenisse van Europa, dee duurden van ungeväär 500 töt 1500 nå Kristus. Se vallet ungeväär samen med de postklassike tyd van de wearldgeskedenisse. De middeleywen begünden med et in mekander störten van et westelike Romeinske Ryk en güngen händigan oaver in de Renaissance en de untdekkingstyd. In de westelike geskedenisse sint de middeleywen et tweyde deyl van de dree höyvdtyden: de klassyke prehistory, de middeleywen en de moderne tyd. De middeleywen wordet underverdeyld in vroge, houge en late middeleywen.

Untwikkelingen uut de late prehistory, sou as daling van et bevolkingsantal, volk wat wegtröäk van olde bevolkingscentra, wegvallen van langbestånde regeyringen, invasys en massamigraty van stammen, güngen noch lange döär in de middeleywen. Döärdat volk up groute skåle vordtröäk når andere steades, sou as verskeidene germaanske stammen, untstünden nye köäningryken in et gebeed wat ooit et westen van et Romeinske Ryk was. In den söävenden eywe wörden Noordafrika en et Middenousten, wat töt dee tyd noch under et Oustromeinske of Bysantynske Ryk höyrden, deyl van et Umayyadkalifaat, en islamitisk ryk. Al güng der vöäle up de sküppe in de samenleaving en wat polityk angeyt, der wör neet heylemål med et verleaden ebröäken. Et noch altyd groute Bysantynske Ryk, den direkten voordsetting van et Romeinske Ryk, bleav noch lange nen grouten macht. Med de Corpus Iuris Civilis (et Justiniaanske Börgerrecht) kreagen börgers meyr rechten. In de westerske wearld nöämen vöäle köäningryken deylen van romeinske instituten oaver. Nye biskopryken en klousters wörden esticht en et kristendom spreidden oaver Europa. De Franken hadden under Grouten Kårel van den 8. töt den 9. eywe noch eaven et Karolingiske Ryk. Up et höygdepunt vöälen der noch groute deylen van Westeuropa under, mär et hölde gin stand. Der wör tevöäle intern evöchten, wårdöär der gin eynheid was teagen anvallende vikingen uut et noorden, magyaren uut et ousten en saracenen uut et süden.

In de houge middeleywen, dee as nå et jår 1000 begünden, groiden de bevolking van Europa hard, döär techniske verbeateringen en beatere landbouwmetoden. Dårdöär kunde de handel upbloien. In dee tyd was der ouk ne wårme upleaving in et klimaat van Europa, wårdöär der beatere ougsten binnenkümmen. Döär et nye inevoorde hovstelsel wör de samenleaving organiseerd in burendörpe dee grund leynden van de adel, en döär en feodaal stelsel musten ridders en laegere ädelen militären deenst leyveren an öäre höygeren in ruil vöär land. In 1054 küm der ouk en skeid tüsken de Roumsk-Katolike en de Ortodokse Karke. In 1095 wör der vöär et eyrste uperoupen töt krüüstochten. Dit warren militäre veldtochten van westeuropääske kristenen üm et vöär öär heilige land van de moslims af te neamen. Et sorgden ouk vöär wyderen spreid van et gelöyv in de baltiske ståten en Spanje en Portugal. Köäningen wörden höyvd van centraal eleide natyståten. Dat drüng geweld en misdåd terügge, mär maken et lastiger üm en deyld kristendom terechte te krygen. In et Westen bestünd et intellektuäle denken vöäral uut skolastyk, ne ströyming wårby vöäral probeerd wör üm de warking van de wearld te beskryven vanuut den Bybel. Ouk wörden der universiteiten sticht. De teology van Tomas van Aquino, de skilderyen van Giotto, et dichtwark van Dante en Chaucer, de reisen van Marco Polo en de gotiske bouwstyl van katedrålen sou as in et franske Chartres wordet as en paar van de vöärnaamste untwikkelingen van disse tyd eseen.

In de latere middeleywen wör allens lük lastiger, med hunger, seekdes en oorlöge. Dårdöär wör de bevolking van Europa flink terüggebracht. In de dree jår tüsken 1347 en 1350 störven ungeväär eyndarde van alle Europeanen an de pest. Köäningryken warren voordan med mekander in gevecht, buren warren vake in upstand en de katolike karke kreag nen split te verduren. Döär en paar kulturele en technologiske untwikkelingen begünde de europääske samenleaving der anders uut te seen en wör händigan de vrogmoderne tyd inelüded.