De oldsassiske godsdeenst was een natuurgodsdeenst wat de Sassen beleadden. De sassen waren een verbund van verskeidene stammen, dee samen kwamen in de 4. eywe nå Christus. See woanden in hüdig Noorddüütskland en Oustneaderland. As wy et hebbet oaver de sassiske godsdeenst, hebbet wy et oaver de godsdeenstige dinge dee in ear kuluur- en språkgebeed in vöär kwammen. Der bestünden noit echt eynheid dår in, et was yderen stam of gebeed up sich, mar der bint dinge wat gelyke bint (ouk med andere germanen). Med et updringen van et christendom (ende 8. eywe) verdweynen de religy, officieel. Mar dårnå hevt et in et geneep noch wal een settyn verdan edåne.
De germanen, wår as de sassen ouk by höyrden, waren lüde dee gelöyvden in een beseelde en magiske wearld (animisme) en dat der verkeidene goden beståt (polyteisme).
Oaver de sassiske religy is barre weinig bekend. Mar de tyd hevt toch enkele dinge oavereleaverd wat uns wal yts van ear gelöyv vertellen kan. Wy müttet et nemmen med dree wetsboken döär Vranken eskreaven, angelsassiske oaverleaveringen en de noordske mytology (Edda). Ouk de oaverleaveringen van plaatsenamen, volksvertelligyns en et plat uut et olde sassenland, mar ouk de angelsassiske språke en vergelykingen med andere indo-europääske religys.
Der bint dree dinge typisk an de sassiske religy:
- Verearen van de natuur, van de vrüchtbaarheid en de natuurkrachten.
- Et noudlot, wat de sassen andüüdden med Wurd, en de angelsassen med Metod.
- Rechtvårdigheid en orde (teagenoaver chaos) in de natuur, dat up måtskoppelike höygte underholden tydens et Ding wördden.