Scheepsjagen

Scheepsjagen was 't beroep van iene die mit een peerd oaver 't jaagpad langs een kenaol leup um daor an een liende een schip deur te trekken. In de veenkelonies haj véur de tied van de gemotoriseerde schepen hiel wat scheepsjagers.

Maanks wördden schepen deur de schippers zölf etrökken of eboomd, mar wördden d'r een scheepsjager ehuurd as 't niet hard genog buzelden. De scheepsjager had vake een vast traject. Hi'j beheurden mit de veen- en laandarbeiders en de scheepsknechten töt de lu mit 't minste anzien in de veenwereld.

In Grunning höld een presmeister (stalholder) toezicht op 't scheepsjagersbedrief. Hi'j mus de stal veur de peerden hemmel holden, d'r veur zörgen det d'r gien gengele peerden op stal kwamen, en zörgen det d'r gien peerden lös langs 't kenaol leupen. De stal was alle dagen en nachten lös, en de scheepsjager kun in een huussien d'r naost slaopen. D'r wördden ok op-eschreven wekke scheepsjagers en peerden de vaorten bi'jlanges gungen.