Back 100 gecs Catalan 100 Gecs German 100 gecs English 100 Gecs Spanish ۱۰۰ گکز Persian 100 Gecs French 100 Gecs Italian 100 gecs Japanese 100 gecs NB 100 gecs Portuguese
| 100 gecs | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Laura Les (links) en Dylan Brady (rechts) tijdens een optreden in 2021.
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | 100 Gecs | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2015-heden | |||
| Genre(s) | Hyperpop, elektronische muziek | |||
| Instrument(en) | Logic Pro, Synthesizers | |||
| Zangstem | Nightcore, rap, grunting | |||
| Label(s) | ||||
| Act(s) | Charli XCX, Fall Out Boy, Kero Kero Bonito | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| Actief in 100 gecs | ||||
| Bezetting | Dylan Brady Laura Les | |||
| ||||
100 Gecs of 100 gecs is een Amerikaans muzikaal duo bestaande uit Dylan Brady en Laura Les, opgericht in 2015 te Saint Louis, Missouri.[2][3][4] Ze gaven hun debuutalbum, 1000 Gecs, in 2019 uit met positieve kritieken. Op dit album volgde in juli 2020 een bijbehorend remixalbum getiteld 1000 Gecs and the Tree of Clues.[1] Hun muziek staat bekend als een chaotische mix van verschillende stijlen[5] en wordt beschreven als een voorbeeld van hyperpop.[6]
- ↑ a b Mylrea, Hannah, 100 Gecs: "People think we've staked our entire career on the fact that we can be ironic". NME (10 juli 2020). Gearchiveerd op 2 september 2020. Geraadpleegd op 27 augustus 2020.
- ↑ Fitzmaurice, Larry, 100 gecs: 1000 gecs. Pitchfork (27 juli 2019). Gearchiveerd op 30 juli 2019. Geraadpleegd op 12 augustus 2019.
- ↑ Moen, Matt, You've Never Heard Anything Like 100 Gecs. Paper Mag (June 13, 2019). Gearchiveerd op 12 augustus 2019. Geraadpleegd op 12 augustus 2019.
- ↑ Wang, Steffanee, Watch 100 gecs' unnervingly voyeuristic "800db cloud" video. The Fader (25 juli 2019). Gearchiveerd op 1 augustus 2019. Geraadpleegd op 12 augustus 2019.
- ↑ Moore, Jacob, Best New Artists of the Month (Juli). Complex (26 juli 2019). Gearchiveerd op 12 augustus 2019. Geraadpleegd op 12 augustus 2019.
- ↑ (en) Spencer Kornhaber, Noisy, Ugly, and Addictive. The Atlantic (14 februari 2021). Gearchiveerd op 3 maart 2021. Geraadpleegd op 3 maart 2021.