2. Unterseebootsflottille | ||
---|---|---|
![]() | ||
Embleem 2. Unterseebootsflottille
| ||
Oprichting | september 1936 | |
Ontbinding | oktober 1944 | |
Land | ![]() | |
Krijgsmachtonderdeel | ![]() | |
Onderdeel van | Wehrmacht | |
Specialisatie | U-boot | |
Garnizoen | Kiel, Wilhelmshaven, Lorient | |
Bijnaam | Unterseebootsflottille Saltzwedel | |
Commandanten | Werner Scheer Hans Ibbeken Heinz Fischer Werner Hartmann Viktor Schütze Ernst Kals |
De 2. Unterseebootsflottille, ook bekend onder de naam Unterseebootsflottille Saltzwedel, was een operationele eenheid U-Boten van de Kriegsmarine. De eenheid werd in september 1936 opgericht en kwam onder leiding te staan van Werner Scheer.[1] De naam was te danken aan de succesvolle marineofficier Reinhold Saltzwedel, die in de Eerste Wereldoorlog in zijn UB-81 sneuvelde.[1]
Eenennegentig U-Boten maakten tijdens het bestaan van de eenheid deel uit van de 3. Unterseebootsflottille.[1] De eenheid zat in haar eerste jaren gevestigd in Kiel en werd in juni 1940 overgeplaatst naar het Duitse Wilhelmshaven.[1] Nog geen jaar later, in mei 1941, werd de eenheid overgeplaatst naar Lorient in Frankrijk. In augustus 1944 vertrokken de laatste boten richting een nieuwe eenheid in Noorwegen enkele maanden later, in oktober, werd de 2. Unterseebootsflottille officieel opgeheven.[1]