A.E. Housman

Alfred Edward Housman (Bromsgrove (Worcestershire), 26 maart 1859 - Cambridge, 30 april 1936), beter bekend als A.E. Housman, was een Engels klassiek geschoold geleerde en dichter, vooral bekend bij het grote publiek voor zijn gedichtencyclus A Shropshire Lad. Deze lyrische, bijna epigrammatische gedichten schreef hij meestal voor 1900. Hun weemoedige evocatie van een gedoemde jeugd op het Engelse platteland in sobere maar beeldrijke taal viel sterk in de smaak bij het laat-victoriaans en edwardiaans publiek. Ook heel wat vroeg 20e-eeuwse Engelse componisten (beginnend met Arthur Somervell) van vóór en na de Eerste Wereldoorlog werden door dit werk geïnspireerd.

Housman werd beschouwd als een van de belangrijkste classici van zijn tijd, en behoort tot de grootste geleerden van alle tijden.^[1] Hij werd eerst tot hoogleraar Latijn benoemd aan University College London en doceerde later in Cambridge. Zijn edities van Juvenalis, Manilius en Lucanus zijn lange tijd als gezaghebbend beschouwd.

1. ↑ 'a man who turned out to be not only the great English classical scholar of his time but also one of the few real and great scholars anywhere at any time'. Charles Oscar Brink, English Classical Scholarship: Historical reflections on Bentley, Porson and Housman, James Clarke & Co, Oxford, Oxford University Press, New York, 1986 p.149