Adolphus Ypey, of Adolphus Ypeus of Adolf Ypey (4 juni 1749, Franeker - 27 februari 1822, Leiden) was een Nederlands natuuronderzoeker, vooral plantkundige en doctor in filosofie en geneeskunde die afgestudeerd is aan de Universiteit van Franeker en daar vervolgens lesgaf in plantkunde. Nadien gaf hij les in geneeskunde aan de Universiteit van Leiden.[1]
Hij was de zoon van professor Nicolaas Ypey.