Adrie van der Poel

Adrie van der Poel
van der Poel tijdens de Brussels Universities Cyclocross 2020.
van der Poel tijdens de Brussels Universities Cyclocross 2020.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Adrianus Aloysius Jacobus van der Poel
Geboortedatum 17 juni 1959
Geboorteplaats Bergen op Zoom, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Lengte 181 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
1981-1982
1983
1984-1986
1987-1988
1989
1990
1991-1992
1993
1994-1995
1996-2000
DAF Trucks
J. Aernoudt-Rossin
Kwantum Hallen-Yoko
PDM
Domex
Weinmann
Tulip
Zucchini
Collstrop
Rabobank
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (1986, 1988)
Gent-Wevelgem 4e (1983)
Ronde van Vlaanderen 1e (1986)
Parijs-Roubaix 3e (1986)
Amstel Gold Race 1e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1988)
Ronde van Lombardije 2e (1985)
WK op de weg 2e (1983)
Medailleoverzicht
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 5 2
Totaal (8 medailles) 1 5 2
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (1 medaille) 0 1 0
Medailles
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Goud Montreuil 1996 Cyclocross
Zilver München 1985 Cyclocross
Zilver Hägendorf 1988 Cyclocross
Zilver Pontchâteau 1989 Cyclocross
Zilver Getxo 1990 Cyclocross
Zilver Gieten 1991 Cyclocross
Brons Leeds 1992 Cyclocross
Brons Poprad 1999 Cyclocross
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Zilver Altenrhein 1983 Wegwedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Van der Poel in 1980

Adrianus Aloysius Jacobus (Adrie) van der Poel (Bergen op Zoom, 17 juni 1959) is een Nederlands voormalig veldrijder en wegwielrenner. Hij was beroepsrenner tussen 1981 en 2000. Hij is de vader van de wereldkampioen op de weg 2023 Mathieu van der Poel.

Van der Poel bouwde een imposante carrière uit met zes klassiekeroverwinningen, twee Touretappes en het wereldkampioenschap veldrijden in 1996. Hij grossierde daarnaast in ereplaatsen in belangrijke wedstrijden, zo werd hij tweede op het wereldkampioenschap op de weg in 1983 en behaalde hij vijf tweede plaatsen op wereldkampioenschappen veldrijden.

Van der Poel (op kop) en René Koppert in 1981

Hij begon zijn carrière op de weg, en viel al in zijn eerste seizoen bij de beroepsrenners op met tweede plaatsen in Parijs-Nice en de Waalse Pijl. Gaandeweg zijn carrière ging hij ook veldrijden om het hele jaar in competitie te kunnen blijven. Al snel bleek hij in die discipline bij de wereldtop te horen en de laatste jaren van zijn carrière hield hij zich nog vrijwel uitsluitend met het veldrijden bezig.

Adrie van der Poel werd in zijn carrière tweemaal op doping betrapt. In 1983 liep hij tegen de lamp wegens strychninegebruik.[1] Het excuus dat hij opvoerde was: 'Ik heb duivenvlees gegeten, en die duivenmelkers drogeren hun beesten, dus vandaar.' In 1984 werd hij bij de Ronde van Sicilië betrapt op het verboden middel efedrine. Dit middel was afkomstig van een hoestdrank die hij genomen had tegen een verkoudheid. Hij werd voor drie maanden geschorst en voelde zich gepakt door de Internationale Wielrenunie.[2]

In 1986, het jaar dat hij de Ronde van Vlaanderen won, werd hij onderscheiden met de Gerrit Schulte Trofee voor de beste Nederlandse profwielrenner.

Adrie van der Poel na zijn overwinning in de GP Raf Jonckheere 1989 in Westrozebeke.

Van der Poel is de schoonzoon van de beroemde Franse wielrenner Raymond Poulidor. Hij is getrouwd met diens jongste dochter Corinne. Zijn broer Jacques was beroepswielrenner van 1986 tot en met 1992. Zijn zonen Mathieu en David zijn eveneens wielrenner. Adrie en Mathieu zijn de enige vader en zoon die de gele trui in de Tour de France hebben gedragen.

  1. The Doping Excuses Hall of Fame (Wired, januari 2007). Gearchiveerd op 27 november 2013.
  2. Een mafketel met karakter in z'n donder (NRC, 29 januari 2000) door Jaap Bloembergen. Gearchiveerd op 14 mei 2021.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne