Alexander Campbell (Ballymena (Broughshane), 12 september 1788 – Bethany (West Virginia), 4 maart 1866) was een immigrant uit Noord-Ierland die in de Verenigde Staten tot predikant werd gewijd en zich bij zijn vader Thomas Campbell aansloot als leider van een hervormingsbeweging die bekend staat als de Restauratiebeweging en door sommigen de Stone-Campbell-beweging genoemd wordt. Het resulteerde in de ontwikkeling van niet-confessionele christelijke kerken.
Campbell werd beïnvloed door soortgelijke bewegingen in Schotland, met name door James en Robert Haldane, die de nadruk legden op hun interpretatie van het christendom zoals die in het Nieuwe Testament te vinden is. In 1832 fuseerde de groep hervormers onder leiding van de Campbells met een soortgelijke beweging die begon onder leiding van Barton W. Stone in Kentucky. Hun gemeenten identificeerden zich als Discipelen van Christus of christelijke kerken.
Verschillende hedendaagse kerkelijke bewegingen hebben historische banden met Campbells inspanningen. Dit zijn kerken in de Verenigde Staten maar ook in Europa en Canada,