![]() | ||||
---|---|---|---|---|
12 december 1866 – 15 november 1919 | ||||
![]() | ||||
Alfred Werner
| ||||
Geboorteland | Frankrijk | |||
Geboorteplaats | Mulhouse | |||
Overlijdensplaats | Zürich | |||
Nobelprijs | Scheikunde | |||
Jaar | 1913 | |||
Reden | "Voor zijn verdiensten op het gebied van de verbinding tussen atomen in moleculen." | |||
Voorganger(s) | Victor Grignard en Paul Sabatier | |||
Opvolger(s) | Theodore William Richards | |||
|
Alfred Werner (Mulhouse, 12 december 1866 – Zürich, 15 november 1919) was een Zwitsers scheikundige die hoogleraar was aan de Universiteit Zürich. Hij won de Nobelprijs voor Scheikunde in 1913 voor zijn idee en ontwikkelingen in verband met de moleculaire opbouw van overgangsmetaalcomplexen. Werner ontwikkelde de basis voor de moderne coördinatiechemie. Hij ontdekte ook hexol, een kobaltbevattende synthetische verbinding en tevens de eerste niet-koolstofbevattende chirale verbinding.