Amylase

α-Amylase
Model van het menselijk speekselamylase. Het calciumion is het beige bolletje middenonder, het chlorideion het groene bolletje daarboven.
Identificatie
EC-nummer	3.2.1.1
CAS-nummer	9000-90-2
Eigenschappen
Substraat	Amylose en amylopectine
Product	Dextrine
Databanken
IntEnz	IntEnz view
BRENDA	BRENDA entry
ExPASy	NiceZyme view
KEGG	KEGG entry
MetaCyc	Stofwisselingsroute
PDB-codes	RCSB PDB, PDBe, PDBj PDBsum
Portaal    Biologie

β-Amylase
Identificatie
EC-nummer	3.2.1.2
CAS-nummer	9000-91-3
Eigenschappen
Substraat	Amylose en dextrine
Product	Maltose
Databanken
IntEnz	IntEnz view
BRENDA	BRENDA entry
ExPASy	NiceZyme view
KEGG	KEGG entry
MetaCyc	Stofwisselingsroute
PDB-codes	RCSB PDB, PDBe, PDBj PDBsum
Portaal    Biologie

Amylase is de naam voor een groep enzymen dat tijdens de spijsvertering de koolstofketen zetmeel "in stukken knipt". De twee belangrijkste hoofdgroepen zijn α-Amylases en β-Amylases. Alle amylases grijpen aan op de lineair α-1,4-glycoside polymeerbinding tussen de glucoses. Amylases komen zowel in het dieren- plantenrijk als bij ééncellige organismes voor.

Amylase is een hydrolase: een enzym dat hydrolyse als ontledingsmechanisme toepast. Hydrolyse is een ontledingsreactie waarbij een watermolecuul reageert met een molecuul van de te ontleden stof. Amylase katalyseert specifiek de ontleding van polysachariden. Amylase, toen nog diastase genoemd, werd in 1833 ontdekt door de Franse chemicus Anselme Payen die het uit een moutoplossing isoleerde. Diastase was het allereerste enzym dat werd ontdekt en was het startpunt van de moderne enzymchemie.