Amynodontidae Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Eoceen - Mioceen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gigantamynodon, Metamynodon en Cadurcodon | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Familie | |||||||||||||||||
Amynodontidae Scott & Osborn, 1883 | |||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||
Metamynodon | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Amynodontidae op ![]() | |||||||||||||||||
|
De Amynodontidae[1] zijn een familie van uitgestorven onevenhoevigen die leefden van het Eoceen tot Vroeg-Mioceen. De familie bestaat uit ongeveer vijfentwintig geslachten met Metamynodon als bekendste vertegenwoordiger. Ze worden vaak afgebeeld als semi-aquatische nijlpaardachtige neushoorns, maar deze beschrijving is alleen van toepassing op leden van de Metamynodontini; andere groepen amynodonten zoals de cadurcodontinen hadden meer typische hoefdierachtige proporties en ontwikkelden convergerend een tapirachtige slurf.
Deze herbivore familie omvatte nijlpaardachtige verwanten van de neushoorns, die afstamden van de Hyracodontidae. De laatste soorten stierven uit tijdens het Vroeg-Mioceen, als gevolg van concurrentie met echte neushoorns zoals Teleoceras.