Een aposiopesis (van het oud-Griekse woord ἀποσιώπησις, stil worden), ook aposiopese, reticentie of verzwijging is een stijlfiguur waarbij een zin, nog voordat deze voltooid is, plotseling wordt afgebroken.
- Voorbeelden
- Die politici, ik zou ze ...
- We hebben al een tijdje niets van hem gehoord. Denk je dat hij ...
- En daarom is een einde beter, als je eindigt waar men het nie ...[1]
- De vooral in toneelstukken gebezigde aposiopesis: U bedoelt - ?
- Een enorme bliksemflits verlichtte het spreukjesbos. Terwijl Grietje enthousiast begon te tellen, zakte Hans dodelijk getroffen op de grond. Zijn laatste woorden waren:
"De dood komt altijd ..."
"Zo", zei de heks, "dat was wel heel onverwacht."[2]
- ↑ Vergilius Aeneis I:135: quos ego ...
- ↑ Herman Finkers, uit Geen spatader veranderd