Asylia (Oudgrieks:' ἄσυλία < ἄ (niet) + συλάω (stelen, wegnemen)) was een Oud-Griekse term die zowel kon slaan op de onschendbaarheid ("het niet mogen wegnemen") van een persoon of een heiligdom (temenos) en alle personen die zich binnen dit heiligdom bevinden.
