Autoconf | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Ontwerper(s) | David MacKenzie | |||
Ontwikkelaar(s) | The GNU Project | |||
Uitgebracht | 1991 (33 jaar) | |||
Recentste versie | 2.72 (22 december 2023)[1] ![]() | |||
Status | Actief | |||
Besturingssysteem | Multiplatform | |||
Geschreven in | m4 | |||
Categorie | Codegenerator | |||
Licentie(s) | GNU GPL | |||
Versiebeheer | Officiële broncode | |||
Website | (en) Projectpagina | |||
|
GNU Autoconf is een programma waarmee configuratiescripts gegenereerd kunnen worden voor de bouw en de installatie van softwarepakketten op computers met een besturingssysteem waarvoor een Bourne-shell beschikbaar is.
Autoconf is onwetend wat betreft de programmeertalen die voor een project gebruikt zijn. Vaak wordt Autoconf gebruikt voor projecten die zijn geschreven in C, C++, Fortran, Erlang of Objective-C.
Een configuratiescript configureert een softwarepakket voor installatie op een bepaald doelsysteem. Het softwarepakket kan als een tarball verspreid worden voor installatie op andere besturingssystemen. Na het uitvoeren van een reeks tests op het doelsysteem, genereert het configuratiescript headerbestanden en een makefile voor de installatie van de software op het doelsysteem. Samen met Automake en Libtool vormt Autoconf het GNU build systeem.
Gewoonlijk wordt de code voor het GNU build systeem door een IDE gegenereerd, zoals door Anjuta, de IDE voor de ontwikkeling van GTK+-applicaties voor X11-desktopomgevingen als GNOME en Xfce. Applicatieontwikkelaars hoeven de configuratiebestanden die door een IDE gegenereerd zijn zelden te veranderen of aan te passen.