Barbara York Main | ||
---|---|---|
![]() | ||
Main in North Bungulla Reserve in 2015
| ||
Persoonlijke gegevens | ||
Volledige naam | Barbara Anne York Main | |
Geboortedatum | 27 januari 1929 | |
Geboorteplaats | Kellerberrin, West-Australië | |
Overlijdensdatum | 14 mei 2019 | |
Overlijdensplaats | Australië![]() | |
Nationaliteit | Australische | |
Academische achtergrond | ||
Opleiding | PhD in zoölogie (1956) | |
Alma mater | Universiteit van West-Australië | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | arachnologie | |
Bekend van | studie van de valdeurspin | |
Belangrijke prijzen | Medaille van de Orde van Australië | |
Bekende werken | A comparative study of the evolution of the Araneae as illustrated by the biology of the Aganippini (Mygalomorphae: Ctenizidae) (thesis) |
Barbara York Main MOA (Kellerberrin, 27 januari 1929 - 14 mei 2019) was een Australische arachnoloog en adjunct-professor aan de Universiteit van West-Australië. Ze schreef vier boeken en meer dan 90 papers. Main werd bekend door haar enorme bijdrage aan de taxonomie van de spinachtigen. Ze beschreef 34 soorten en 7 nieuwe geslachten. In 1981 brachten ABC en BBC een film over haar werk uit: Lady of the Spiders.
Mains interesses waren natuurlijke historie en de taxonomie van vogelspinachtigen. Ze bestudeerde de langst levende spin ooit waargenomen, een specimen van de Gaius villosus, een valdeurspin die ze Number 16 noemde, van bij de spins geboorte in 1974 tot aan haar dood in 2016.
Main verwierf ook bekendheid door over het milieu te schrijven. Twee van haar boeken, Between Wodjil and Tor (1967) en Twice Trodden Ground (1971), gaan over de gevolgen van de ontwikkeling van de landbouw in de regio Wheatbelt in West-Australië. Main bleef in de onderzoeksgemeenschap actief tot ze in 2017 op 88-jarige leeftijd op emeritaat ging.