De barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik, ook wel Maaslandse barok of Luiks-Akense barok, is de barokke bouwkunst zoals die zich in de 17e en 18e eeuw ontwikkelde in het prinsbisdom Luik en het gebied rondom de vrije rijksstad Aken en de tweeherige stad Maastricht, een streek die meestal wordt aangeduid als het Maasland.[1] De barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik is verwant aan de barokarchitectuur in de Zuidelijke Nederlanden en neemt daarmee een tussenpositie in tussen het strengere Hollands classicisme en de meer uitbundige Franse barok, waarbij met name in de regio Aken ook de invloed van de Duitse barok zichtbaar is. De barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik is een aspect van het grotere geheel van de barok in het prinsbisdom Luik, die naast een grote bouwproductie ook een bloeiperiode van de toegepaste kunsten bracht (zoals de Luiks-Akense meubelkunst).
- ↑ Het Rijk van Aken was weliswaar geen onderdeel van het (wereldlijk) prinsbisdom Luik, maar behoorde wel (tot 1802) tot het kerkelijk bisdom Luik. Hetzelfde gold voor het rijksgraafschap Wittem en enkele andere heerlijkheden. Maastricht was tweeherig en werd in de achttiende eeuw gezamenlijk bestuurd door de bisschop van Luik en de Staten-Generaal van de Nederlanden. Andere gebieden in de regio behoorden tot de Oostenrijkse Nederlanden of de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, maar worden in dit artikel eveneens inbegrepen.