Blind Willie McTell | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Blind Willie McTell in 1940 tijdens de opnamesessie voor John Lomax in een hotelkamer in Atlanta
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | William Samuel McTier | |||
Artiestennaam | Blind Sammie, Georgia Bill, Hot Shot Willie, Blind Willie, Barrelhouse Sammy, Pig & Whistle Red, Blind Doogie, Red Hot Willie Glaze, Red Hot Willie, Eddie McTier | |||
Geboren | Thomson, 5 mei 1898/1901/03 | |||
Overleden | Milledgeville, 19 augustus 1959 | |||
Beroep | muzikant | |||
Muziek | ||||
Instrument | zang, gitaar | |||
Stijl | ragtime, Piedmontblues | |||
Jaren actief | circa 1920-1956 | |||
Opgetreden met | Curley Weaver Kate McTell | |||
Regio | Georgia | |||
Platenlabel | Victor, Decca, Columbia, Okeh, Vocalion, Bluebird, Decca, Library of Congress, Atlantic, Regal | |||
|
Blind Willie McTell, geboortenaam William Samuel McTier, (Thomson, 5 mei 1898/1901/1903 – Milledgeville, 19 augustus 1959) was een Amerikaanse zanger en gitarist uit Georgia en een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Piedmontblues.
McTell overleed kort voor de bluesrevival van de jaren 1960, maar zijn Statesboro Blues raakte in 1968 bekend door de bluesrockuitvoering van Taj Mahal, in 1971 gevolgd door de versie van The Allman Brothers Band. Rond dezelfde tijd werden zijn originele opnames uit de jaren 1920 en 1930 opnieuw uitgebracht en deze herontdekking inspireerde Bob Dylan tot de dichtregel: "Nobody can sing the blues like Blind Willie McTell."
Ook in de 21e eeuw blijft Blind Willie McTell populair, zoals onder meer blijkt uit de covers van zijn werk door The White Stripes, die hun album De Stijl mede aan hem opdroegen.