Breaking Glass | ||||
---|---|---|---|---|
Tagline | It will tear your heart out! | |||
Regie | Brian Gibson | |||
Producent | Dodi Al-Fayed | |||
Scenario | Brian Gibson | |||
Hoofdrollen | Phil Daniels Hazel O'Connor Jon Finch | |||
Muziek | Hazel O'Connor | |||
Montage | Michael Bradsell | |||
Cinematografie | Stephen Goldblatt | |||
Distributie | Warner-Columbia | |||
Première | 1980 | |||
Genre | dramafilm musicalfilm | |||
Speelduur | 100 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Breaking Glass is een Britse muzikale film van Brian Gibson uit 1980, alsook de titel van het begeleidende muziekalbum met alle nummers van de soundtrack. De film lanceerde de carrière van Hazel O'Connor, die tevens alle songs componeerde. Producent was Dodi Al-Fayed (op de oorspronkelijke posters Dodi Fayed genoemd). Breaking Glass werd op het Filmfestival van Cannes vertoond, maar deed niet aan de competitie mee. De elpee Breaking Glass, met O'Connors muziek, werd door A&M Records uitgebracht.
Breaking Glass vertelt het verhaal van Kate Crowley, zangeres van de groep Breaking Glass, die in 1980, in een periode op de overgang van punk naar new wave, haar klim naar de beroemdheid aanvat, maar hierbij door een cynische muziekindustrie steeds sterker wordt uitgebuit. De film weerspiegelt de maatschappelijke onrust van de vroege Thatcher-periode, met extreemrechtse opstoten en de rebellie van een anarchistische postpunkscène. Kate zingt over ontmenselijking en hoe mensen tot robots verworden, maar wordt uiteindelijk zelf deel van het establishment en moet zwaar gedrogeerd worden om nog te kunnen functioneren. De laatste scènes, waarin Kate haar verstand verliest, werden voor het Amerikaanse publiek weggeknipt omdat men ginds liever een happy end wilde hebben, aldus Hazel O'Connor in een interview in 2012.
De vele new wave-achtige nummers in de film droegen ertoe bij dat Breaking Glass een cultfilm werd; vooral "Will You?" is een bekende song geworden. Hazel O'Connor speelt zelf synthesizer in de film; achter de schermen speelt ook Tony Visconti, de producer van de muziek, op het keyboard. Het disconummer "One More Time" van de fictieve Susie Sapphire wordt door Victy Silva gezongen.