Bromelliet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | BeO | |||
Kleur | Kleurloos-wit | |||
Streepkleur | Wit | |||
Hardheid | 9 | |||
Gemiddelde dichtheid | 3,017 g/cm³ | |||
Glans | Glasachtig | |||
Opaciteit | Transparant | |||
Splijting | [1010] duidelijk | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | Hexagonaal | |||
Ruimtegroep | P63mc | |||
Eenheidscel | a = 2,6983 Å c = 4,3776 Å | |||
Brekingsindices | 1,719 - 1,733 | |||
Dubbele breking | δ = 0,028 | |||
Pleochroïsme | geen | |||
Overige eigenschappen | ||||
Vergelijkbare mineralen | Swedenborgiet, richteriet en manganofylliet | |||
Radioactiviteit | geen | |||
Magnetisme | geen | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal bromelliet is een zeldzaam beryllium-oxide, met de chemische formule BeO. Bromellietkristallen zijn kleurloos tot wit en bezitten een hexagonale kristalstructuur. Het komt voor in pegmatitische mangaan-ijzer-afzettingen. Het mineraal heeft een smeltpunt van 2570 °C. Het is noch magnetisch, noch radioactief.
Bromelliet is zeer zelden te vinden in zijn natuurlijke vorm, maar het wordt reeds meer dan 40 jaar synthetisch geproduceerd voor allerhande industriële toepassingen.