Burgerjournalistiek of amateurjournalistiek[1] is nieuws dat buiten de gevestigde media verzameld, geschreven en gepubliceerd wordt, door niet-vakmatige journalisten. Deze vorm van journalistiek heeft, sinds de opkomst van de zogeheten nieuwe media, een hoge vlucht genomen, en is mee op gang gebracht door de bloggerbeweging.
Deze nieuwe media, zoals de sociale netwerken, microblogs, foto- en videosites hebben, in combinatie met het veralgemeend gebruik van smartphones en internet, de journalistiek binnen het bereik gebracht van een wereldwijd publiek. Bekende uitingen van snelle en effectieve burgerjournalistiek over wereldgebeurtenissen waren te zien tijdens de Arabische Lente, de Occupybeweging, de protesten in Turkije in 2013, de aardbeving Haïti 2010 en Euromaidan in Oekraïne (2014).
Burgerjournalistiek mag niet verward worden met community journalism (lokale berichtgeving) of civic journalism, die beoefend worden door beroepsjournalisten, en evenmin met collaborative journalism, het samenwerken van al dan niet professionele journalisten tussen verschillende media of bedrijven. Wel zijn er raakpunten met open source journalism (zoals Wikinews), en worden er in dit verband ook begrippen gebruikt als grassroots, basisdemocratie en participatie.
Critici van het fenomeen, onder wie professionele journalisten, zijn van oordeel dat burgerjournalistiek te ongeregeld, subjectief, amateuristisch en onsamenhangend is in kwaliteit en bereik.