CO2-belasting

Een CO₂-belasting, CO₂-taks, CO₂-heffing of koolstofbelasting is een belasting die wordt geheven op het koolstofgehalte van brandstoffen en is, net als bij emissiehandel, een manier om een prijs op CO₂-uitstoot te zetten. De meerderheid van economen stellen dat een koolstofbelasting de meest efficiënte en effectieve manier is om aan klimaatmitigatie te doen, met de minste nadelige gevolgen voor de economie.^{[2][3][4][5][6]} Onderzoek naar landen waarin de taks werd ingevoerd toont aan dat de taks de uitstoot van broeikasgassen effectief vermindert.^[7]

Meer dan 25 landen of regio's hebben een koolstoftaks geïmplementeerd. Toch worden er wereldwijd nog altijd meer dan 300 miljard dollar aan subsidies voor fossiele brandstoffen gegeven.^[8]

In Nederland is er de CO2-heffing industrie, geregeld in de Wet belastingen op milieugrondslag.

1. ↑ (en) World Bank Group, State and Trends of Carbon Pricing 2019 (6 juni 2019). Gearchiveerd op 14 mei 2023.
2. ↑ Gupta, S. (2007). Policies, instruments, and co-operative arrangements. Print version: Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A.. This version: IPCC website, "13.2.1.2 Taxes and charges". Geraadpleegd op 12 juli 2019.
3. ↑ Carbon Taxes II. www.igmchicago.org. Gearchiveerd op 16 juli 2019. Geraadpleegd op 6 juli 2019.
4. ↑ (en) Carbon Tax | IGM Forum. Gearchiveerd op 16 juli 2019. Geraadpleegd op 6 juli 2019.
5. ↑ Climate Change Policies. www.igmchicago.org. Gearchiveerd op 6 juli 2019. Geraadpleegd op 6 juli 2019.
6. ↑ ECONOMISTS’ STATEMENT ON CARBON DIVIDENDS. www.clcouncil.org (2019). Gearchiveerd op 19 februari 2019. Geraadpleegd op 18 februari 2019.
7. ↑ (en) Carbon Taxes: What Can We Learn From International Experience?. Econofact (3 mei 2019). Geraadpleegd op 7 mei 2019.
8. ↑ Fossil-fuel subsidies. International Energy Agency. Gearchiveerd op 4 februari 2019. Geraadpleegd op 15 May 2019.