Castagniccia is een regio in Midden-Oost-Corsica. Het gebied is gekend voor zijn uitgestrekte kastanjebossen. Het hoogste punt wordt gevormd door de Monte San Petrone (1767 m). De streek bestaat uit een hoge dichtheid van dorpen, zeker in vergelijking met andere regio's in Corsica. Gemeentes hebben er een vaak een uitzonderlijk kleine oppervlakte. Dit is historisch gegroeid. In de late middeleeuwen en vroegmoderne tijd werd de streek gekenmerkt door welvaart en een hoge bevolkingsdichtheid. Omstreeks 1800 had de streek de grootste rurale bevolkingsdichtheid van Europa.[1]
De regio bestaat zes pievi, oude bestuurlijke eenheden op Corsica van voor de Franse Revolutie. In de enge betekenis bestaat de Castagniccia vandaag enkel uit de pievi van Ampugnani, Orezza en Alesani. In de ruime zin worden ook drie microregio's ten westen van de Monte San Petrone en ten noorden van de Bocca di Sant' Antone tot de Castagniccia gerekend: Casacconi, Rustinu en Vallerustie. Deze drie pievi hebben historisch heel sterke banden met Ampugnani en Orezza. Soms worden deze vijf pievi gegroepeerd als de « cinque pievi ».
Ten noorden van Ampugnani ligt Casacconi en ten noordoosten de Casinca, die niet tot de Castagniccia wordt gerekend. Ten zuiden van Ampugnani ligt Orezza, met Piedicroce als hoofdplaats. Ten westen en ten noordwesten ligt de Rustinu. Ten zuiden van Orezza ligt Alesgiani, met E Valli d'Alisgiani als hoofdplaats en ten westen van Orezza ligt de Vallerustie.