De christen-radicalen of evangelisch-radicalen vormden eind jaren zestig van de twintigste eeuw in Nederland een groep progressieve jongeren binnen de drie confessionele partijen KVP (katholiek), ARP (gereformeerd) en CHU (hervormd) die vonden dat hun respectievelijke partijen moesten kiezen voor samenwerking met linkse partijen als de Partij van de Arbeid (PvdA) en nieuwkomer D'66 boven samenwerking met de liberale VVD. Zij vormden de zogenaamde overkoepelende Politieke Werkgroep Christen-Radicalen om druk uit de oefenen op de partijkoers.